LONDRA – Hafta sonu İngiltere’nin ön sayfalarına geri dönen Liz Truss’u eski bir meslektaşı “yeniden eski haline dönmek” şeklinde tanımladı.
Rishi Sunak ve müttefiklerinin korkmuş olduğu da tam olarak buydu.
Geçen yıl 10 Nolu Downing Caddesi’nde 49 kargaşa ve bunalımlı gün geçiren Truss geri döndü. 13 haftalık saygılı bir sessizliğin peşinden, Birleşik Krallık’ın en kısa süre vazife icra eden başbakanı, Sunday Telegraph’ta köktencilik ekonomik gündemine asla “gerçekçi bir talih” verilmediğinden yakınma eden 4.000 kelimelik bir yazı ile yeniden sahneye çıktı.
Görevden ayrıldığından beri Pazartesi akşamı gösterilen ilk röportajında, Başbakan olarak planlarına karşı “sistem direnci” ile karşılaştığını ve hakim tutumları değiştirebilmek için “lüzumlu siyasal desteği” alamadığını söyleyerek mevzuyu genişletti.
Truss’un tekrardan göreve başlamasıyla ilgili tepkiler tam olarak coşkulu olmasa da – homurdanmaların bir çok kendi partisinden geliyor – artık bir değil iki asi eski başbakanın itişip kakışmasıyla uğraşmak zorunda olan halefi Sunak için gerçek bir baş ağrısı olmaya devam ediyor. kenardan.
Boris Johnson da işi olmayan fakat manşetlerden asla uzak değil. ABD medyasıyla kısa sürede yapmış olduğu görüşmeler ve Kiev’e yapmış olduğu yüksek profilli geziler, dünya çapındaki hususi konuşma sözleşmelerinden yüzbinlerce ücret almasına karşın, Ukrayna’daki duruma ilişkin keskin görüşlerinin iyi bir halde yayılmasını sağlamış oldu.
süre kaybetmemek
Truss ve Johnson, tipik olarak, roldeki seleflerinin çoğundan daha süratli ve daha sesli geri dönüşleri cephe siyasetine tercih ettiler.
Londra Üniversitesi Queen Mary’de politika profesörü olan Tim Bale, “Cenk sonrası başbakanların bir çok seleflerine gore nispeten şanslıydı” diyor. “Onlar liderliği takip etme eğiliminde oldular. [interwar Conservative PM] 1937’de söz veren Stanley Baldwin: ‘Bir kez ayrılırsam, giderim. Köprüdeki insanla konuşmayacağım ve güverteye tükürmeyeceğim.’”
Bu şekilde bir yaklaşım hiçbir süre evrensel olmadı. 1970-74 yılları aralığında başbakan olan Ted Heath, halefi Tory lideri Margaret Thatcher’ı küçümsediğini gizlemedi. Buna karşılık Thatcher – Bale’in sözleriyle – görevden zorla alındıktan sonrasında 1990’da Downing Caddesi’nde onun yerini alan John Major’a “korkulu davrandı”.
Sadece daha yeni Tory PM’ler saygılı bir mesafeyi korudu.
David Cameron, 2016’da AB referandumunu kaybettikten sonrasında parlamentoyu tamamen terk etti ve devam eden Brexit müzakereleri esnasında “gemiyi sallamaktan” kaçınmak için bir anı yayınlamadan ilkin üç yıl bekledi.
Ve Theresa May, Boris Johnson tarafında ara sıra liberal-merkezci bir diken haline gelse de, bunu sadece Avam Kamarası’nda aile içi rahatsız etme ve demiryolu hizmetleri şeklinde kalbine yakın mevzularda bir takım dikkatli, düşük profilli katkı yaptıktan sonrasında yapmış oldu. memleketi Maidenhead.
May’in eski basın sekreteri Paul Harrison, “Eski başbakanların siyasal münakaşaya tekrardan girme biçimlerinde birazcık daha ihtiyatlı olmasını bekleyebilirsiniz” diyor. “Fakat sonrasında o [Truss] kelimenin tam anlamıyla geleneksel bir başbakan değildi, bu yüzden alışılmadık bir şey yapmasına kim bilir şaşırmamalıyız.”
Truss’un süratli yenilemesi, övgü dolu eleştirilerle karşılaşmadı.
Etkili taban internet sayfası ConservativeHome’un editörü Paul Goodman, “kabul etmek, devam etmek ve geleceğe odaklanmak yerine, geçmişi inkar ediyor, derinlemesine araştırıyor ve tekrardan hayal ediyor” diye yazarken Tory milletvekili Richard Graham, Times Radio’ya Truss’un ofis “bir dönemdi [people] fazlaca net bir halde hatırlamamayı yeğlerim.
Uzun süredir vazife icra eden Tutucu bir milletvekili, “ölümünden yalnızca kendisini görevli tuttu ve biz hala karışıklığın bir kısmını temizliyoruz” dedi. Bir diğeri, son müdahalesini bir tek patlayan bir kafa emojisiyle değerlendirdi.
Trussites sonsuza kadar
Sadece Tory’nin sükunete başvurmasına karşın, Truss ve Johnson’ın ortalıkta görünmemeyi reddetmesi, Truss düşüp yandıktan ve Johnson bir geri dönüş yapmayı denemenin daha iyi bulunduğunu düşündükten sonrasında sonunda partiye liderlik etmesi için seçilen adam için ciddi bir kaygı olmaya devam ediyor.
Aralarında, iki eski Başbakan, Sunak’ın iki büyük zayıflığını vurgulama kabiliyetine haiz.
Truss, Birleşik Krallık ekonomisini raydan çıkaran geçen Eylül ayındaki feci “mini bütçeyi” hiçbir süre aşamayabilir, sadece daha geniş siyaset gündemi, olmadan seçimi kazanma umutları olmadığına inanan bazı Tutucu milletvekilleri üstünde hala bir etkiye haiz. BT.
Truss’un tercih etmiş olduğu düşük vergili, deregülatör hükümet yaklaşımının meşalesini taşıyacak olan ve mevzu vardığında Sunak’ın fazlaca azca hayal gücü olduğundan yakınma etmeye devam eden bir milletvekilleri grubu olan Tutucu Gelişme Grubu’nun geçen ay kurulmasının arkasındaki mantık buydu. arz yönlü reformlar.
Truss döneminde Kabine bakanı olan Simon Clarke, ısrar etti Yaklaşımının niçin başarısız olduğu mevzusunda “uzun uzun düşündü” ve Telegraph yazısında Birleşik Krallık’ın ekonomik büyümeyi iyi mi modellediği hakkında “mühim sorular sordu”.
Öteki Muhafazakarlar, Truss’un tahvil piyasasındaki bir çöküşten haksız yere suçlandığını savunarak, mini bütçeyi çevreleyen dönemde İngiltere Merkez Bankası’nın eylemlerinin tekrardan değerlendirilmesini savunuyorlar.
Sadece Harrison, temsil etmiş olduğu davaların en iyi savunucusu olabileceğinden kuşku ediyor. “Görevden ayrıldıktan kısa bir süre sonrasında ne olduğuna dair hakim olan kuvvetli anlayışa karşı geri adım atmanın aslına bakarsak onun çıkarlarına en iyi şekilde hizmet edip etmediğine dair bir sual var.”
Ayrıca Johnson – en azından fanatikleri için – Sunak’ta noksan olduğundan korktukları yıldız standardını ve sandık çekiciliğini sembolize etmeye devam ediyor.
Her iki insanla da çalışan bir hükümet yardımcısı, Johnson’ın gücünün “inkar edilemez karizmasında” ve ikna gücünde yattığını söylerken, Sunak daha yalın bir ifadeyle “tamamen fazlaca çalışmaktan ibaretti” dedi.
Bu belirgin eksiklikler, Sunak’ın milletvekilleri içinde, Sunak’ın fazlaca çekingen bir halde yönettiği ve bir müttefikin kısa sürede ifade etmiş olduğu şeklinde, “kaşmir süveteri” yırtması gerektiği korkusunu besliyor.
İngiliz başbakanlarının “sporcular” ve “inekler” içinde gidip geldikleri öne sürüldü – ve Sunak’ın inekliğinin altını çizmek için kısa sürede görevden alınan bir çift sporcunun susmayı reddetmesi daha ihtimaller içinde değildir.
Önde mesele
Sunak için şanssız bir halde, yaklaşan düşmanlarının mesele çıkarabileceği geniş bir zemin sağlayacak minimum üç büyük bilet var.
Biri gelecek bütçe — hükümetin 15 Mart’ta çıkacak senelik kamu harcama planı. Truss ve Johnson’ın kişisel olarak müdahil olma olasılığı düşük, sadece Sunak’ın yaklaşımının büyümeye ilişkin yanıtların yetersiz olduğu yargısına varılırsa, Truss’a sadık olanlar başlarını belaya sokacaklar. aslına bakarsanız korku
Bundan ilkin Truss’un, Sunak’ın Çin ile ilişkilere yaklaşımı mevzusunda harareti artırabilecek Tayvan hakkında bir konuşma yaparak Birleşik Krallık haricinde ilk kez kamuoyu önüne çıkması planlanıyor.
Ona yakın bir şahıs, Çin’in onun için “büyük bir şey” olacağını ve gelecekteki parlamento müdahalelerinin bir teması olmasının beklendiğini doğruladı.
Sonrasında, Şimal İrlanda protokolüyle ilgili ufak bir sorun var, Brüksel ile meydana getirilen Brexit anlaşmasının çözülmemiş en çetrefilli yönü, sıkıntılı müzakerelerin bitiyor şeklinde görünmüş olduğu yer.
Mevzu hakkında data sahibi birkaç kişiye gore, Sunak geçen haftadan beri teknik bir anlaşmanın taslak versiyonu üstünde oturuyor ve şimdi hem kendi partisini hem de köktencilik çizgisini geçerek bir uzlaşma anlaşması sağlamaya çalışmak şeklinde gıpta edilemeyecek bir vazife için belini kuşanıyor. Şimal İrlandalı sendikacılar.
Protokol üstünde çalışan bir Whitehall yetkilisi, Johnson’ın “kesinlikle” bu süreci patlatma gücüne haiz bulunduğunu ve “bir kaos ajanı olarak asla hafife alınmaması icap ettiğini” söylemiş oldu.
Izleyiciler tarafınca lanse edilen seçeneklerden biri, Sunak’ın eski başbakanları bir araya getirmeye emek vermesi ve onlardan böylesine büyük ulusal ve internasyonal öneme haiz bir mevzuda arkasında durmalarını istemesidir. Sadece mevcut durumda bu şekilde bir buluşmayı düşlemek zor.
Johnson ve Truss’un eylemlerinin merkezinde, ayrılışlarının patlayıcı tarzına ilişkin temel bir huzursuzluk var şeklinde görünüyor.
Bale’in söylediği şeklinde, Thatcher’ın izinden gitmek kaderlerinde görünüyor – “Sunak’a ne kadar mesele çıkaracakları umrumda değil, bundan dolayı onların görüşüne gore, en başından görevi onlardan devralmamalıydı.”