Birazcık geriye saracak olursak: 6 Ocak’ta Ulusal Muhafızların cevap vermemesi, ayaklanmadan iki yıl sonrasında parmakla göstermenin en mühim mevzularından biri. Bu, Trump yönetiminin görevi kötüye kullanımı mıydı? Zayıf kolluk planlaması? Görüşler değişik, sadece Sund’ın anılarının bu hafta yayınlanmasıyla beraber mevzu gene ön planda ve merkezde. Ateş Altında Cesaret.
Kitapta Sund, kalabalıkla savaşırken sayıca azca olan polisi desteklemek için federal kaynakların konuşlandırılmamasından görevli bulunduğunu söylediği fazlaca sayıda kişiyi sert bir halde eleştiriyor. Ayaklanmadan önceki günlerde kurultay görevlileriyle yapmış olduğu ve o dönemin sözcüsü Nancy Pelosi’nin Muhafızları konuşlandırmak için “asla gitmeyeceği”nin kendisine söylendiği toplantıları ve krizin ortasında Pentagon üst düzey yöneticilerinin yapmadıklarını söylediği toplantıları konu alıyor. Ordunun demokrasi kalesine atak etmesinin benzeri görülmemiş gösterisinin sorumluluğunu almak istemiyorum.
Sund bu hafta bana “Mide bulandırıcıydı” dedi. “Burada oturmuş adamlarımın ve kadınlarımın dövüşünü izliyorum, bilirsiniz, yerin her santimini savunurum. … Hakkaten olduklarını öğrenmek için Pentagon ile telefon görüşmesi yapıyorum. [more] Ulusal Muhafızların Capitol’de olmasının görüntüsü, benim adamlarım ve kadınlarımdan ve kıçlarının onlara teslim edilmesinden daha endişeli. Bu mide bulandırıcı.”
Kitapta Sund, 6 Ocak’ta New Jersey Eyalet Polisinin Garden State’ten konuşlandırılmasının, gardiyanın East Capitol Caddesi’ndeki iki milden daha kısa bir mesafedeki bir cephanelikten gelmesine kıyasla daha kısa sürdüğünü üzülerek not ediyor.
Sund, 6 Ocak’taki en tartışmalı kolluk isimlerinden biri, günün güvenlik başarısızlıkları sebebiyle görevden alınan ilk şahıs ve kitabı Sund’ı geride bırakan yaralı Metropolitan Polis Departmanı Memuru Michael Fanone benzer biçimde polis arkadaşları tarafınca sesli eleştirilere maruz kalan biri. üç aya kadar pazar. Geçen sonbaharda onunla röportaj yaptığımda Fanone, Sund’ın bir kitap yazması fikriyle alay etti. “Gerçek şu ki, ABD Birleşik Devletleri Capitol Polisi bir teşkilat olarak mutlak ve mutlak bir başarısızlıktı” dedi.
Sadece, kent polisi komuta merkezinden o günkü ürkü halindeki kolluk kuvvetleri konuşmalarına katılan DC belediye başkan yardımcısı John Falcicchio, Sund’ın federal destek için dikkate alınmayan çağrılara ilişkin tasvirinin doğru bulunduğunu söylüyor.
“[D.C. Police] Şef [Robert] Contee bir nevi Hey, kulak verin çocuklar, diyor. Derhal mevzuya geçelim. Şef Sund, Ulusal Muhafızları Kurultay Binası arazisinde ABD Kurultay Binası Polisini desteklemeye mi çağrı ediyorsunuz? Ve sessiz bir an benzer biçimde. Sonrasında evet diyor. Ve kelimenin tam anlamıyla, Pentagon duyulan bir sonraki ses. Ve kelimenin tam anlamıyla, bu talebi yerine getiremeyeceğiz gibiler. Oda söndü. “Pentagon haklı olarak şu şekilde diyordu: Dinle, Ulusal Muhafızların Capitol’e atak etmiş olduğu o görsel, tasvir edilecek en iyi görselin bu bulunduğunu bilmediğimiz bir görsel.”
Niyeti ne olursa olsun – ve ben onun bir keçi mi yoksa günah keçisi mi bulunduğunu tartışacak yetkinliğe haiz değilim – Sund’ın kitabı garip bir bağlantı kuruyor ve bu, ülke ileriye bakarken üstünde düşünmeye kıymet: Anlattığına nazaran, karar içinde direkt bir bağlantı var. 6 Ocak’ta yapılıyor ve yalnız altı ay ilkin, Trump yönetimi George Floyd’un öldürülmesini izleyen protestolara karşı koymak için şehri federal kolluk güçleriyle doldurduğunda olan bir şey.
6 Ocak ile alakalı düşünce birliği, aşırı derecede zayıf bir federal tepki olduğu yönündeyse, 2020 yazıyla ilgili genel kanı, Donald Trump’ın yeni temizlenmiş Lafayette Meydanı’nda rezil yürüyüşüne çıkmış olduğu sırada utanç verici derecede aşırı bir askeri varlık olduğu yönünde. Genelkurmay Başkanlığı’nın üniformalı başkanının şirketi.
“Ordunun iç siyasete karıştığı algısını yaratan” bir görünüm için kısa süre sonrasında tüm gücüyle özür dileyen yukarıda adı geçen general Mark H. Milley’den aşağıya, foto-op, Amerikan siyasetinden tehlikeli bir kopuş olarak paniğe tutuldu. gelenekler.
Emekli General ve eski Trump yönetiminin müdafa sekreteri James Mattis o sırada yapmış olduğu açıklamada, “Ortalama 50 yıl ilkin orduya katıldığımda, Anayasayı desteklemeye ve savunmaya yemin ettim” diye yazmıştı. “Aynı yemini eden birliklere, her koşulda vatandaşlarının anayasal haklarını ihlal etme emri verileceğini asla hayal etmemiştim – seçilmiş başkomutan için askeri liderliğin yanında durduğu garip bir fotoğraf çekimi sağlamak fazlaca daha azca. ”
Şimdilerde pek hatırlanmıyor fakat protestoların olduğu yaz, bu anlaşmazlığın daha ufak ölçekli versiyonlarıyla doluydu. DC Belediye Başkanı Muriel Bowser, Trump’ın Gizli saklı Servis köpeklerini protestocuların üstüne salma tehdidine karşılık vererek, daha ilkin çatışmalardan kaçınan siyasal itibarını tekrardan kazanmıştır. 5 Ocak benzer biçimde geç bir tarihte, Bowser Trump’ın başsavcı vekili yazıyor ertesi gün şehrin yardım taleplerinin, “tanımlanamayan personelin – bir çok durumda silahlı – bölge sakinleri ve ziyaretçiler içinde kafa karışıklığına niçin olduğu” 2020’nin tekrarlanmasına herhangi bir ilgi olduğu anlamına gelmediğini belirtmek için.
Ve doğal ki, New York Times‘ 3 Haziran 2020’de Senatör Tom Cotton’un “Askerleri Gönder” başlıklı bir köşe yazısını yayınlama sonucu, meşhur bir halde bir personel isyanına ve örgütün köşenin yayınlanmasını reddetmesi sebebiyle gazetenin başyazı sayfası editörünün görevden alınmasına yol açtı.
Sund’ın kitabı, yayınlanmadan ilkin, eski şefin 6 Ocak öncesindeki başarısızlıkların kolayca tekrarlanabileceğine dair uyarısı sebebiyle dikkatleri üstüne çekti – ona nazaran, aşırı sağcı isyancıların planları ile alakalı istihbaratı iletmeyi başaramayan sistem, aslen tam olarak bunu başaramadı. değişti. Bu hafta konuştuğumuzda, Capitol Polisinin rapor verdiği kurultay liderliğinin yanı sıra Pentagon yetkililerinin onaylarını içeren hantal bir süreç olan muhafızları ve öteki takviye kuvvetlerini çağırma sistemi hakkında garip ayrıntılara girdi. Capitol güvenliğinden tek bir kişinin görevli olması icap ettiğini düşünüyor.
Bir güvenlik uzmanları panelinin şefin Muhafızları aramasını kolaylaştırmaya yönelik 2021 tavsiyelerinin o yıl sonrasında yürürlüğe girmesine karşın, karmaşık raporlama yapısının devam ettiğini söylemiş oldu. Gene de Sund, şefin destek çağrısının geçersiz kılınabileceğini ve esasen bir acil durum olup olmadığına bağlı bulunduğunu söylemiş oldu – bu, istihbarata cevap olarak evvel konuşlandırmayı daha kolay hale getirmeyecek bir şey.
“Bir şef için kazanılamayan bir durum,” dedi bana.
Ayrıca, Washington’un mahalli yönetiminde mesele, devamlı kırılgan bir noktayla bağlantılı: DC’nin devlet olmayışı. Ülkenin herhangi bir yerinde, bir vali, Muhafızları çağırabilirdi. Sadece başkentte, 6 Ocak’ta, kargaşanın arkasında fanatikleri olan yönetim tarafınca işgal edilen yürütme organının onayını gerektiriyor. Eyalet olmak için bastırırken, mahalli halk bu düzenlemeyi değişiklik yapmak istiyor.
Tüm bu süreç işleri, gittiği yere kadar anlamlıdır. Sadece, Washington’un 2020’deki kaostan sonrasında normale dönme mevzusundaki kalıcı umuduyla ilgili öteki pek fazlaca şeyde olduğu benzer biçimde, ABD’nın 2023’te ne olduğu gerçekliğini hesaba katmıyor: Ulusal Muhafızların bir partizan kaplaması olması muhtemeldir.
Bu fazlaca büyük bir değişim. Kasırgaların ve öteki organik afetlerin ötesinde, bir anlamda son aşama politik olan şeylerle başa çıkmak için getirilen uzun bir federal destek zamanı var: DC’nin her tarafını yakan 1968 isyanları benzer biçimde iç karışıklıklar, Bonus Ordusu’nun tahliyesi benzer biçimde açmazlar. 1932’de başkente yürüyen işi olmayan 1.
Sadece bu vakaların hiçbirinde, 6 Ocak’ta olduğu benzer biçimde bir partiyi diğeriyle karşı karşıya getiren bir seçimin neticeleri ya da 2020 yazındaki protestolar kadar partiyle yakından takip edilen bir mevzu hakkında değildi. Günün çağdaş haklar meselelerine ilişkin görüşler – Little Rock periyodunun aksine – partizan çizgilerde bölünmüştü. Bilhassa Lafayette Meydanı’ndaki gösteriden sonrasında, kendi başlarına vakaya karışmak istemeyen üst düzey yöneticileri suçlayabilir misiniz?
Özgür bir ülkede silahlı kuvvetlerin partizan savaşlarını çözmesinden rahatsız olmak sağlıklıdır. Sadece siyasal kanunsuzluğu denetlememek tehlikeli bundan dolayı yetkililer, isyancıların seçilmiş fanatikleri tarafınca sürükleneceklerinden korkuyorlar.
Bundan dolayı Sund’ın tercih etmiş olduğu çözüm, konuşlandırma kararlarının bir halde siyasetten uzaklaştırılması, onu kesmeyecek. Dünyadaki tüm prosedürel iyileştirmeler, siyasal çekingenliğin isyana karşı herhangi bir mücadeleyi engelleyeceği gerçeğini değiştirmeyecek. İsyancılık mevzusundaki partizan ayrımına son vermek, tehlikeden kurtulmanın en iyi yolu olacaktır. Fakat bu mümkün değilse, onunla savaşma mevzusundaki çekingenliği sona erdirmek de destek olacaktır.
