- Robert Fortnerözgür gazeteci
- Portland, Oregon
- robertwfortner{at}gmail.com
Yılan ısırıkları yılda 120.000 kadar insanı öldürebilir. 2017’de duyuru edilen son olarak malum dikkatsizlik edilmiş tropikal hastalık (NTD) olarak yılan ısırığı, 2019’da Dünya Sıhhat Örgütü’nün yılan ısırığından ölümleri 2030’a kadar yarıya indirme hedefini açıkladığında bir fon artışı ve ivme kazanmıştır.1
Ve ondan sonra . . . fazla değil. 2017’den beri dikkat çekmek ve fon sağlamak için küresel bir salgın yaşanıyor. Gene de yılan ısırığının spot ışığı, covid-19 ortaya çıkmadan oldukca ilkin çoktan kararmıştı.
Buna ne sebep oldu? Birincisi, yılan ısırıklarını tedavi etmenin talihsiz karmaşıklığı. Sadece yılan ısırığının yüküne ilişkin tahminler, müdahaleler ve uzmanlık neredeyse tamamen donör ülkelerden, kısaca sorundan pek zarar görmeyen ülkelerden meydana gelmektedir.
Yok etmek olanaksız mı?
DSÖ, 2007’de NTD’lerin yükünü ölçtüğünde, yılan ısırığından söz edilmedi.2 O zamanlar 14 olan resmi NTD sıralaması, 10 yıl daha yılan ısırmasını içermiyordu.3 Bazı hayal kırıklığına uğramış savunucular, dışlamanın “bulaşıcı bir hastalık olmadığı için” geldiğini yazdı. [and] yılan sokmalarını yok etme yada yok etme potansiyeli yoktur.”4
“Eradikasyon” hedefi 2007’de büyük bir ehemmiyet kazanmıştı: Bill & Melinda Gates Vakfı, küresel sıtma politikasını kontrolden yok etmeye çevirdi ve arkasından çocuk felcinin yok edilmesini tamamen ele alarak bu projeyi birinci önceliği haline getirdi.5 Vakıf, aşılara odaklanarak NTD’ler mevzusunda da kesin bir halde hareket etti. 2012 senesinde, İhmal Edilen Tropikal Hastalıklara İlişkin Londra Deklarasyonu ile NTD gündemine damgasını vurdu.6 ve savunucular, “NTD markasının şu anda elde etmiş olduğu tanınma düzeyi” karşısında büyülendiler.7 Sadece …
